การลงโทษประหารชีวิตต่อฆาตกรทางเพศสะเทือนขวัญ

Abstract

           บทความนี้ ผู้เขียนได้เขียนขึ้นภายใต้ผลจากการวิจัยเรื่อง “การเมืองเรื่องโทษประหารชีวิต” ซึ่งได้ศึกษาตามประเด็นปัญหาและเงื่อนไขต่างๆ ต่อสถานการณ์ปัจจุบันของโทษประหารชีวิตในประเทศไทย ที่ถูกพันธนาการในอำนาจของการบังคับใช้โทษนี้ระหว่าง รัฐ และสังคม โดยมีปัจจัยที่เข้ามาเกี่ยวข้องในเรื่องการใช้อำนาจบังคับโทษนี้ ทั้งปัจจัยจากภายในประเทศที่ส่วนใหญ่ยังต้องการให้โทษประหารชีวิตคงอยู่ และปัจจัยจากภายนอกประเทศ ที่ขอให้ประเทศไทยยกเลิกโทษประหารชีวิต แต่ตามเจตจำนงของสังคมไทยส่วนใหญ่ที่ยังต้องการให้รัฐปฏิบัติการเด็ดขาดต่อโทษประหารชีวิตกับฆาตกรโหดร้ายที่ไปพรากชีวิตผู้อื่น  ด้วยเห็นว่าเป็นโทษเดียวที่ยังมีความยุติธรรมต่อเหยื่อซึ่งฆาตกรควรจะได้รับเช่นกัน ทั้งนี้การที่สังคมไทยยังเห็นว่าโทษจำคุกในปัจจุบันก็ยังไม่ได้สร้างความเชื่อมั่น ไม่ยุติธรรมเพียงพอซึ่งเป็นมิติที่ผู้เขียนได้นำมาเป็นประเด็นในการเขียนบทความในครั้งนี้  ดังนั้น หลักการแก้ไข ฟื้นฟู และการพัฒนาพฤตินิสัยฆาตกรกลุ่ม “ฆาตกรทางเพศสะเทือนขวัญ” จึงไม่ควรได้รับโอกาสตามหลักการลงโทษของอาชญาวิทยาและทัณฑวิทยาสมัยใหม่ และผลจากการวิจัยในเรื่องดังกล่าวยังเสนอเงื่อนไขให้อีกว่า จะไม่ปฏิบัติการประหารชีวิตฆาตกรทั้ง 3 ราย ดังกล่าวก็ได้แต่ต้องจำคุกตลอดชีวิตจริงๆ หรือจำคุกให้นานที่สุด โดยไม่มีการลดหย่อนผ่อนโทษ จนเขาหมดศักยภาพที่จะออกมาก่ออาชญากรรมได้อีกเพราะเห็นว่าพวกเขาเป็นอาชญากรโดยอาชีพที่แก้ไขไม่ได้แล้วและมีพฤติกรรมโหดร้าย ทารุณเกินกว่าจะให้อภัยให้โอกาส